Paradontologija

Parodontologija

Parodontologija je oblast stomatologije koja se bavi oboljenjima potpornog aparata zuba – parodontopatijama. Pored toga, ova grana izučava mukogingivalne anomalije koje se javljaju zbog nesklada između pripojenih desni i okolne sluzokože. Najčešća manifestacija ovog nesklada je tzv. gingivalna recesija (povlačenje desni).

Parodontopatija je oboljenje infektivne prirode uzrokovano prvenstveno bakterijama dentalnog plaka. Ona se javlja u više formi, a najčešći je hronični oblik parodontopatije koji zahvata veliki deo popolucije. Zbog izuzetno oskudne simptomatologije parodontopatije, tj. odsustva bola (koji može da se javi kada se već razviju komplikacije parodontopatije), pacijenti se, nažalost, relativno kasno javljaju stomatologu. Najčešći simptom parodontopatije je krvarenje iz desni, ali njemu pacijenti obično ne pridaju veliki značaj.

Zabluda je da je parodontopatija neizlečiva bolest koja će svakako dovesti do gubitka zuba. Primenom savremenih terapijskih procedura moguće je postići dobre terapijske reztultate. Terapija parodontopatije sprovodi se kroz četiri osnovne faze: kauzalnu fazu, hiruršku fazu, fazu uspostavljanja povoljnih okuzalnih odnosa i fazu održavnja postignutih terapijskih rezultata.

Kauzalna faza

Cilj ove faze lečenja je smirivanje zapaljenja koje postoji u tkivu.

Kauzalnom fazom delujemo na  uzrok oboljenja tako što uklanjamo sve naslage koje se nalaze na zubima kako iznad, tako i ispod nivoa desni iz prostora parodontalnog džepa (patološki prostor između desni i zuba nastao destrukcijom potpornog aparata zuba), ultrazvučnim uklanjanjem kamenca i obradom parodontalnih džepova. U toku kauzalne faze terapije neophodno je obučiti pacijenta adekvatnoj oralnoj higijeni (pravilna tehnika pranja zuba uz korišćenje mekih četkica za zube, korišćenje sredstava za međuzubnu higijenu – konac za zube, međuzubne četkice, water pick).

Hirurška faza

Cilj ove faze lečenja je eliminacija parodontalnih džepova i korekcija urođenih i stečenih mukogingivalnih anomalija.

Najčešća  hirurška procedura koja se primenjuje za eliminaciju parodontalnih džepova je Modifikovana Vidmanova režanj operacija (MWRO). Operacija se izvodi u lokalnoj anesteziji, vrši se isecanje desni oko zuba koje se odižu zajedno sa pokosnicom (mukoperiotalni režanj). Na ovaj način dobija se direktan uvid u parodontalne džepove, patološki izmenjeno tkivo se uklanja, vrši se obrada površine korenova zuba, defekti u kosti popunjavaju se zamenikom za kost, režanj se reponira (vraća u prvobitni položaj) i zatim fiksira hirurškim šavovima.

Najčešće operacije koje se sprovode u cilju eliminacije mukogingivalnih anomalija su: slobodni mukogingivalni transplantat, transplantat vezivnog tkiva, eliminacija koronarno inseriranih frenuluma i plika (ukoliko je sluzokožni nabor koji povezuju usnu sa desnima nepovoljno postavljen, on vučom         “svlači“ desni s površine zuba, te ga je neophodno hirurški odstraniti).

Slobodni mukogingivalni transplantat (SMAT)  se koristi u cilju zaustavljanja povlačenja desni. Primenom ove operacije istovremeno se postiže i povećanje zone pripojenih desni, i veća dubina predvorja usne duplje, čime se značajno olakšava održavanje oralne higijene. Uglavnom se primenjuje u regionu zuba donje vilice.

Za rešavanje gingivalnih recesija u gornjoj vilici koristi se transplantat vezivnog tkiva. Primenom ovog transplantata zaustavlja se dalje napredovanje povlačenja desni, pokriva se postojeća recesija čime se obezbeđuju odlični estetski rezultati u dugom vremenskom periodu.

Treba napomenuti da pored navedenih postoje i druge metode za hirurško zbrinjavanje parodontopatije i mukogingivalnih anomalija. Parodontologija je nauka koja se stalno razvija i nudi nam nova i savremena terapijska rešenja.

Faza uspostavljanja dobrih okluzalnih odnosa

Cilj ove faze terapije je stabilna okluzija kako bi se postignuti terapijski rezultati održali u dugom vremenskom periodu. Ona se najčešće sprovodi brušenjem zuba koji se nalaze u nepovoljnom okluzalnom odnosu, kako bi se izbeglo njihovo veće opterećenje, odnosno kako bi se postiglo ravnomerno opterećenje svih zuba u zubnom nizu; druga metoda okluzalnog uravnoteženja sprovodi se putem protetske rehabilitacije.

 Faza održavanja postignutih terapijskih rezultata

Cilj održavanja postignutih rezultata je sprečavanje recidiva oboljenja i produženje remisije oboljenja. Da bi se ovaj cilj ostvario potrebno je vršiti stalne kontrolne preglede i remotivaciju bolesnika za održavanje dobre oralne higijene.